فرآیند هضم چربی ها و اسیدهای چرب در طیور

مدارکی مبنی بر هیدرولیز چربی ها در ابتدای دستگاه گوارش طیور وجود ندارد، هر چند که در مقایسه با انسان، نمی توان از هیدرولیز اسیدی محدود در پیش معده و سنگدان چشم پوشی کرد. در گونه های گوشتخوار نظیر پرندگان شکارچی، لیپاز از دیواره معده ترشح می شود که بیانگر شروع هضم چربی هاست. هضم و جذب چربی در جوجه ها اصولا در روده کوچک اتفاق می افتد. هرچند لیپاز در جوجه از روزهای اول زندگی قابل توجه است، ولی در طول سه هفته اول فعالیت آن افزایش بسیار زیادی دارد. برای مثال فعالیت لیپاز دوازدهه بین روزهای 4 تا 21 تفریخ تقریبا افزایشی معادل 100 برابر نشان داد.

هضم چربی ها با امولسیفیه شدن توسط نمک های صفراوی مترشحه از کیسه صفرا به داخل روده کوچک تشدید می شود. لیپاز در سطح میان روغن و آب عمل کرده و این قضیه روشن می کند که چرا امولسیفیه شدن برای هضم چربی ها لازم است. لیپاز لوزالمعده ای، چربی های امولسیفیه شده را به اسیدهای چرب، منوگلیسیریدها و گلیسرول می شکند، در صورتی که کلسترول استراز که از لوزالمعده ترشح می شود، استرهای کلسترول و اسیدهای چرب را به کلسترول و اسیدهای چرب آزاد هیدرولیز می کند. 

اسیدهای چرب زنجیر کوتاه و گلیسرول آزاد  به طور مستقیم به داخل مخاط روده کوچک جذب شده و به جریان خون باب منتقل می شوند. سایر اسیدهای چرب آزاد منوگلیسیریدها و مولکول های کلسترول توسط نمک صفراوی امولسیفیه شده و میسل ها را تشکیل می دهند که برای جذب عادی چربی ها ضروری هستند. ترکیبات نامحلول در آب نظیر اسیدهای چرب غیر اشباع قطبی و منوگلیسیریدها که به تنهایی قادر به تشکیل میسل ها نیستند به راحتی با نمک های صفراوی مزدوج، میسل های مخلوط پایداری را تشکیل می دهند.

اسیدهای چرب اشباع نظیر اسید پالمیتیک و استئاریک که غیر قطبی بوده و نقطه ذوب بالایی دارند، در امولسیون با نمک های صفراوی به میزان ناچیزی حل می شوند. لیکن، این اسیدهای چرب در حضور یک میسل مخلوط بطور چشمگیری محلول می شوند.

اسیدهای چرب و سایر مواد شبه لیپیدی در فاز آبی لوله گوارش محلول بوده و به داخل غشاء سلولی مخاط منتقل می شوند. در نتیجه، تعادل میان نسبت اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع جیره و میزان نمک های صفراوی مترشحه، عوامل مهمی در جذب چربی ها می باشند.

ارتباط میان هضم چربی و میزان اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع را نشان می دهد.