آنتی بیوتیک ها گروهی از ترکیبات شیمیایی هستند که بصورت بیولوژیکی توسط گیاهان یا میکروارگانیسم های معینی تولید می شوند و خاصیت توقف رشد باکتری یا باکتری کشی دارند. برخی از آنتی بیوتیک ها بر علیه باکتری های گرم منفی موثر هستند. تعدادی دیگر بر علیه باکتری های گرم مثبت موثرند در حالیکه تعدادی از آن ها که به آنتی بیوتیک های وسیع الطیف مشهورند بر علیه دامنه ای از باکتری های گرم منفی و مثبت موثر هستند.  برخی مواد شیمیایی دارویی نظیر آرسنیکال ها و نیتروفوران ها ، خاصیت باکتری کشی یا توقف رشد باکتری دارند و میزان موثر آن ها برای جوجه ها یا سایر حیوانات میزبان مضر نیست.

اثرات محرک رشد آنتی بیوتیک ها در طیور احتمالا مرتبط با کاهش اثرات منفی شرایط بسیار متغیر بیماری باشد که بایستی به عنوان میزان یا سطح محیطی بیماری شناخته شود. این بیماری ممکن است شکل های مختلف با درجه حدت های متفاوت داشته باشد و محدود به مجرای گوارشی بوده یا مربوط به یک عفونت سیستمیک، ناحیه ای یا عمومی باشد. 

آنتی بیوتیک ها ممکن است یک یا چند مورد از اثرات زیر را ایجاد کنند:

1: ممکن است شرایط رشد میکروب های تولید کننده مواد مغذی را مطلوب نماید و یا از رشد میکروارگانیسم های تخریب کننده مواد مغذی ممانعت کنند.

2: ممکن است مانع رشد میکروارگانیسم هایی شوند که مقادیر فراوانی آمونیاک یا سایر محصولات نیتروژنی سمی را در روده تولید می کنند.

3: ممکن است هضم یا قابلیت دسترسی مواد مغذی خاص را بهبود دهند.

4: در اغلب موارد باعث پیشگیری یا درمان بیماری های حاد پاتولوژیکی می شوند که در مجرای روده ای و یا بصورت سیستماتیک اتفاق می افتند.

5: ممکن است هزینه نگهداری مربوط به تخریب و بازسازی اپی تلیوم روده را کاهش دهند.

تاکنون هیچ مدرک قطعی که نشان بدهد آنتی بیوتیک مصرفی در جیره طیور موجب مقاومت باکتریایی خاصی شده، وجود ندارد. ترکیبات گروه 1 اغلب در طولانی مدت موثر  هستند در حالیکه کلرامفنیکل ها در گروه 6 مقاومت باکتریایی نسبتا سریعی را نشان می دهند.

گروه:

1: نظیر ویرجینامایسین، فلاومایسین، باسیتراسین روی

2: نظیر لینکومایسین، اریترومایسین

3: نظیر پنی سیلین، تتراسایکلین

4: نظیر آمپی سیلین

5: نظیر سولفانامید، استرپتومایسین، نئومایسین

6: نظیر کارامفنیکل

همچنین ترکیبات حاوی آرسنیک برای مدت طولانی در طب انسانی به عنوان ضد باکتری استفاده شده اند و در برخی کشورها هنوز هم جهت تحریک رشد جوجه ها از آرسنیکال ها استفاده مش شود. اثر محرک رشد 3-نیترو-4-هیدروکسی فنیل آرسونیک اسید در مطالعاتی در زمینه اثرات آریل آرسونیک اسیدها بر عفونت کوکسیدیوزی در مرغ کشف شد.