فیتاز:

فسفر یک ماده مغذی پرهزینه می باشد و در اغلب کشورها نگرانی هایی در مورد میزن فسفر فضولات و تاثیر آن بر محیط وجود دارد. اغلب فسفر موجود در گیاهان بصورت اسید فایتیک است. که دو سوم کل فسفر گیاه را تشکیل می دهد. طیور هیچگونه فعالیت فیتاز درون زادی ندارند و لذا هضم فسفر فیتاتی در آن ها ناچیز است. مولکول اسید فایتیک 6 جز اسیدفایتیک دارد  که تمایل بالایی به کاتیون های مختلف دارند مثلا یک مول اسید فایتیک قادر است 3 تا 6 مول کلسیم را بخود بگیرد. این ترکیب های معدنی و اسید فایتیک در رود غیر قابل حل هستند و لذا هم کلسیم و هم فسفر را برای پرنده غیرقابل دسترس می نماید. روی و مس می توانند قویا توسط اسید فایتیک گرفته شوند و تحت شرایط معینی نیز ممکن است اسیدهای امینه ترکیب غیر قابل حل فیتات-پروتین را تشکیل دهند.

فیتاز که معمولا یک آنزیم مکروبی است شکافت هیدرولیتیکی استرهای اسیدی فسفر از اینوزیتول را کاتالیز می نمایدکه فسفر آزاد شده از آن می تواند جذب بدن شود. سایر مواد معدنی و اسیدها آمینه ای همم که به آن متصل می باشند ممکن است برای جذب قابل دسترس شوند. استفاده از فیتاز دو مشکل قمت و تجزیه شدن در حین پلت را ارد اغلب فیتازها در درجه حرارت 65 رجه سانتی گراد تا حدودی تخریب می شوند، لذا در پلت کردن و یا سایر روش های عمل آوری که در آن ها به منظور کنترل سالمونلا از درجه حرارت بالا استفاده می شود انزین فیتاز بایستی بعد از عمل آوری به آن اضافه شود.

اغلب غلات و مکمل های پروتینی به جز محصولات فرعی گندم میزان فیتاز نسبتا پایینی دارند. 

لیپازها:

چربی ها با کارایی متغیری در جیره های طیور استفاده می شوند و اصلی ترین عوامل این تغیر سن پرنده و درجه اشباع بودن چربی هاست. جوجه های جوان با سن کمتر از 21 روز در هضم چربی های اشباع مشکل دارند که دلیل اصلی آن تولید محدود آنزیم لیپاز می باشد و دلیل دیگر آن باز چرخ ناکارآمد نمک های صفراوی است که مواد امولسیون کننده مهمی هستند. افزایش لیپاز باعث یک افزایش خطی در هضم چربی و AMEN جیره شده است. متعاقب آن میزان چربی موجود در مدفوع به شکل صابون های غیرقابل هضم کاهش یافته است. این صابون ها بسیار آسان و هنگامی که مواد معدنی نظیر کلسیم، به اسیدهای چرب اشباع متصل می گردند ایجاد می شوند.

ضد قارچ ها:

تعدادی از قارچ ها و کپک ها در طی سوخت و ساز طبیعی خود سمومی را تولید می کنند که در داخل سلول های آن ها باقی می ماند ویا به محیط رشد آنها ترشح می شود. این سموم معمولا سموم قارچی یا مایکوتوکسین نامیده می شوند و می توانند برای مرغ بسیار خطرناک باشند. متاسفانه امروزه سموم قارچی بصورت بالقوه در جیره های طیور حضور دارند و حتی با کاهش میزان حساسیت آزمون ها سنجش آنها، سموم قارچی به عنوان آلوده کننده های رایج در اغلب دانه ها و برخی منابع پروتین گیاهی جدا شده اند. 

ما هنوز دلایل مقادیر بالای رشد کپک در دانه ها قبل از درو کردن را نمی دانیم. قطعا ان قارچ ها و کپک های هوازی در شرایط گرم و مرطوب وفور بیشتری دارند و صدمه حشرات به محصول برداشت نشده راه ورود این کپک ها را فراهم می کند. متاسفانه معاینه و بازدید شمی محصول برداشت شده برای تعیین میزان کپک آن می تواند گمراه کننده باشد.

سموم قارچی زمانی که تشکیل شدند، واقعا غیرقابل تخریب هستند، مگر اینکه جیره یا ماده غذایی در معرض عمل آوری شدیدی قرار گیرد یا از توکسین بایندرها استفاده نمود. 

ویتامین ها:

ویتامین از واژه Vitamine به معنای آمین های حیاتی، توسط کاسمیر فونک برای بیان عوامل ضروری خوراک که حاوی نیتروژن آمینی بودند استفاده شد.امروزه مشخص شده است که تنها تعداد کمی از این ویتامین ها حاوی ازت هستند، لذا این واژه به Vitamin  تبدیل شد که به صورت جهانی به عنوان نام این گروه مواد مغذی پذیرفته شده است.

به طور کلی ویتامین به یک ترکیب آلی اطلاق می شود که  جزی از غذای طبیعی بوده ولی با کربوهیدرات، پروتین ، چربی و یا آب فرق داشته و به مقدار جزیی در غذاها وجود داشته و نبود یا کمبود آن در جیره یا غذا سبب بیماری ویژه یا سندروم ناشی از کمبود شود.

ویامین ها براساس حلالیت شان در چربی و آب به 2 گروه تقسیم شده اند. ویتلمین های محلول در چربی شامل A ، D ، E و K می باشند.